Toeval bestaat niet

De eerste echte dag om te genieten in Antsirabe, op 170 km ten zuidwesten van Antananarivo.

Antsirabe is een leuke stad, die je gemakkelijk te voet kunt verkennen. De stad is ook bekend als de stad van de door mannen op blote voeten voortgetrokken loopriksja’s, die ook wel pousse-pousses worden genoemd. Op onze hotelkamer hangt een schliderijtje met een loopriksja met als tekst, vertaald in het Nederlands: ‘waardig transportmiddel van het derde millenium’ (zie foto’s).

De stad heeft ook een antiek treinstationnetje. Treinen rijden er echter al jaren niet meer. De rails liggen er nog, maar worden gewoon als voetpad gebruikt. In de stad is ook een leuke overdekte markt. Tot mijn verrassing vonden de handelaren het hier prima als ik hun fotografeerde. Dat heb ik in Afrika wel anders meegemaakt.

Vanmiddag hebben we nog met de auto een bezoek gebracht aan Redisence Madelief. We dachten daar 50 kansarme kinderen aan te treffen, die daar opgevangen worden en daar scholing e.d. krijgen. Helaas zitten de kinderen nu elders en is de Residence tegenwoordig een hotel waarvan de opbrengst hen ten goede komt.

Toeval bestaat niet: in ons hotel ontmoette ik de lokale medewerkster van onze Bradt Guide voor Madagascar. Na een leuk gesprek kregen we de uitnodiging het liefdadigheidsproject voor kinderen, Ankizy Gasy, te bezoeken in Antananarivo, waar zij al jaren voor werkt. Komt goed uit, want door het omzetten van onze vlucht, blijven we een dag langer in Madagascar.

Niets is zonder risico! Komt goed.

De vliegreis naar Madagascar liep anders dan we hadden geboekt! Wat ik al eerder schreef: niets is zonder risico en dat blijkt dus zo te zijn.

De vlucht naar Antananarivo zou dus op zaterdag in Parijs beginnen. Donderdagavond keek ik even hoe laat ik online kon inchecken voor onze vlucht. Proberen, nog een proberen: we waren door KLM uit al onze vluchten (heen en terug) verwijderd. Er stonden letterlijk grote strepen doorheen. Bellen met KLM tot ‘s nachts 2 uur levert alleen excuses op en de mededeling dat de vluchten niet meer kunnen worden ‘ teruggezet’ omdat er al een ‘refund’ was aangevraagd. Maar we konden eventueel wel voor € 4.200 nieuwe tickets kopen, zodat we alsnog mee konden; bijna 3 x zo duur als de oorspronkelijke prijs. Hier begon een rollercoaster die pas eindigde op vrijdagmiddag rond 2 uur. Details laat ik maar achterwege.

We hadden wel een geheel verzorgde reis in Madagascar geboekt, dus geen optie om niet te gaan. Uiteindelijk gekozen voor tickets bij Ethiopian Airlines, die ik nog ken van mijn reis in 2018 naar Ethiopie. Prima maatschappij. Hierdoor zijn we ipv zaterdagmorgen nu op zaterdagavond vanuit Brussel via Addis Abeba naar Antananarivo gevlogen. Uiteraard ook later daar aangekomen: zondagmiddag rond 2 uur. Onze chauffeur voor de komende weken, Tahiana, stond op ons te wachten. Om verder het reisschema met alle boekingen te kunnen volgen, moesten we direct door naar Antsiraba. “Slechts’ 169 km. We hebben nu aan den lijve ervaren wat het betekent om over de slechte wegen in Madagascar te rijden. Om zoveel mogelijk voor het donker deze afstand te rijden met een gemiddelde van 40 km p/u moet je soms 80 km rijden en dat lijkt wel racen op deze smalle, bochtige wegen vol gaten. Alles kwam uiteindelijk goed.

Tijd voor actie

Onze weblog is bedoeld voor verhalen en foto’s van onze ‘avonturen’ in Madagascar. Soms beginnen die ‘avontuurtjes’ al wat eerder.

In onze welkomstverhaal schreef ik al:

“Zaterdag 24 september 2022 vertrekken we dan eindelijk naar Madagascar, tenzij ze op Schiphol daar anders over besluiten….”

Zaterdagmiddag 17 september hebben we de knoop doorgehakt: we wachten niet totdat Schiphol problemen veroorzaakt.

Wat is er aan de hand?

Onze vlucht vanaf Schiphol staat gepland voor 24 september ’s ochtend om 6.40 uur. Dat is een vlucht naar Parijs Charles de Gaulle. Daar hebben we een transfer voor de lange vlucht van 10 uur met Air France naar Antananarivo ( tja, wen er maar aan: de namen in Madagascar zijn zeer geschikt als quizvraag).

Toen de personeelsproblemen deze zomer op Schiphol begonnen, heb ik al eerder overwogen om met de Flixbus naar Charles de Gaulle bij Parijs te gaan. Toen de problemen op Schiphol minder werden, is dat plan wat op de achtergrond geraakt. Hoewel: Ingrid en ik stonden op 11 augustus ’s morgens voor een vlucht naar Bilbao ook al 40 minuten in de rij voor de security-check.

Deze week keerden de problemen met wachtrijen op Schiphol weer net zo vrolijk terug. Vrijdag kondigde Schiphol aan het aantal toegestane passagiers per dag met 9.000 te verlagen. Zaterdagmorgen maakte KLM bekend per dag het aantal KLM-vluchten met 34 te verlagen. Nou denk ik dat KLM-vluchten naar Parijs daar niet snel het slachtoffer van worden: KLM is partner van Air France/KLM.

Op zaterdagen vertrekken er tussen 5 - 7 uur ’s morgen al ruim 20 vluchten vanaf Schiphol. De kans dat we ’s nachts vanaf half 3 een paar uur (buiten???) in de rij zouden staan voor de controle en mogelijk niet op tijd te zijn bij de gate voor vertrek, vonden wij steeds reëler worden.

Probleem is wel dat je niet zomaar kunt besluiten in Parijs pas op te stappen. Dan wordt je nl. op Schiphol als ‘ no shown ‘ genoteerd en van de passagierslijst gehaald; ook voor de vlucht van Parijs naar Tana ( dat is de korte naam voor…..).

Zaterdagmiddag, na overleg met Marij, hebben we besloten KLM te bellen en na te gaan of we de heenvlucht naar Parijs konden annuleren (of in ieder geval pas in Parijs mogen inchecken). Inmiddels had ik gezien dat de Flixbus naar Parijs, die wij dan moeten hebben, al aardig vol zat. De tijd begon te dringen.

Tijd voor actie:

KLM bellen en een uur in de (telefonische) wachtrij. Uiteindelijk lukt het de heenvlucht naar Parijs te annuleren. Daarna online twee tickets voor de Flixbus naar Parijs/Charles de Gaulle gekocht:

Je kunt maar beter ‘ s nachts in de bus zitten (en misschien wat slapen?) dan een paar uur buiten in de rij bij Schiphol staan.

Als alles volgens plan verloopt, komen we zaterdagmorgen om 6 uur met de bus aan bij Terminal 3 van Charles de Gaulle. Onze vlucht vertrekt om 10.50 vanaf Terminal 2E. Bijna 5 uur de tijd, dus moet lukken! Niets is echter zonder risico!

Eindelijk naar Madagascar!

In februari 2020 boekte ik samen met mijn zus Marij een reis naar Madagascar voor najaar 2020. Nog geen maand later wisten we eigenlijk wel dat we die reis in 2020 konden vergeten. Niet nodig uit te leggen waarom het niet doorging! Ook in 2021 hielden we, misschien tegen beter weten in, nog wat hoop: zouden we in september 2021 dan kunnen gaan? De vraag stellen is eigenlijk al het antwoord geven.

Zaterdag 24 september 2022 vertrekken we dan eindelijk naar Madagascar, tenzij ze op Schiphol daar anders over besluiten….

Heel bijzonder: broer en zus gaan voor het eerst sinds onze kinderjaren samen een lange reis maken. Ingrid gaat niet mee: Japan vonden Ingrid en ik allebei in november 2019 zeer boeiend, maar Ingrid vindt van Afrika dat ze wel genoeg wildparken heeft gezien.

Reizen in Afrika is niet simpel; dat doe je niet zo gauw op eigen gelegenheid. In het verleden ging ik daarom altijd georganiseerd naar Afrika. Dat leek nu weer het geval te zijn, totdat mijn zus enthousiast werd van mijn plannen en verhalen over Madagascar. Dat opende de weg naar een reis op maat met ons tweetjes in een 4WD met privéchauffeur. Deze reis hebben we geboekt bij Tsara Travel, een klein reisbureau gespecialiseerd in uitsluitend reizen naar Madagascar. We gaan drie weken en zijn dus op zaterdag 15 oktober weer terug.

Madagascar is een groot en uniek eiland in de Indische Oceaan. Even groot als Frankrijk. Uniek vanwege de heel bijzondere flora en fauna. Meer dan 80% van de flora en fauna op Madagascar is endemisch. Dat betekent dat 80% van de planten en dieren uitsluitend hier voorkomen en nergens anders ter wereld. Naast deze bijzondere natuur is ook de bevolking uniek. Het is een mix tussen Azië en Afrika.

Evenals ik in bijv. Ethiopië (2018/19) en o.a. Malawi (2014) meemaakte, zullen we geconfronteerd worden met schrijnende armoede. Madagascar is een van de armste landen ter wereld: meer dan 80 procent van de bevolking leeft onder de armoedegrens van 1,25 dollar per dag.

Vervelend bij dit soort reizen is vaak dat hetgeen jij besteed maar voor een klein deel terecht zal komen bij de mensen die het hard nodig hebben. Gelukkig werkt Myriam van Tsara Travel heel nadrukkelijk samen met plaatselijke gidsen en organisaties. Hierdoor profiteert toch ook een deel van de plaatselijke bevolking van onze reis door hun prachtige land.

Deze weblog:

Uiteraard ga ik proberen verhalen van onze ‘avonturen’ in Madagascar te schrijven. Die verhalen vind ik eigenlijk pas compleet als daar foto’s bij zitten. We gaan veel Nationale Parken bezoeken. Dat betekent dieren, maar hopelijk ook planten en unieke bomen zoals de Baobab. Er gaan twee camera’s mee: de Nikon spiegelreflex met mijn geweldige Tamron 18-400 mm lens en de Lumix compactcamera met maar liefst een zoomlens tot 1200 mm. Verder als ‘ondersteuning’ daarbij mijn monopad die zeer geschikt is voor dit soort gelegenheden. Mijn Gopro gaat ook mee om af en toe te filmen.

Spannend blijft natuurlijk: is de wifi overal sterk genoeg om vooral foto’s te uploaden naar de weblog? Mijn ervaring uit andere reizen in dit werelddeel is, dat het soms op een bepaalde plek niet lukt en dat je moet wachten op een betere wifi-verbinding. We gaan het zien!

Je staat op de mailinglijst voor deze weblog. Dat betekent dat je elke keer als ik een verhaal en/of foto’s plaats, een mailtje ontvangt van reismee.nl. Vind je dat vervelend, maar wil je af en toe zelf kijken op de weblog: verwijder je mailadres dan en onthoudt de naam van de weblog:

https://madagascar2022.reismee.nl

Uiteraard vinden wij het heel fijn als je op onze weblog af en toe een reactie achterlaat.

Graag tot ziens op onze weblog.

Marij en Gerard