Het (strand)leven in Morondava
Na de pittige reisdag naar Morondava en een nacht heerlijk slapen, wordt het weer tijd om te genieten.
We hebben ervoor gekozen het leven op het strand in Morondava te bekijken. Dat is iets anders dan ‘ liggen op het strand’ en ‘zwemmen in zee’. Op dat strand speelt zich het leven af van de vissers, de kinderen die daar spelen en een enkele handelaar. We hebben een heerlijke wandeling gemaakt en echt genoten van al het moois dat we daar zagen. De mensen zijn heel vriendelijk en totaal niet opdringerig. Heerlijk om zo ontspannen rond te kunnen lopen. De temperatuur op het strand was ook zeer aangenaam met een heerlijk windje en dat terwijl de thermometer toch echt 30 graden of meer aan gaf.
Aan het eind van onze wandeling kwamen we bij een groep mannen en vrouwen, die bezig waren een vorige week vergane en aangespoelde vissersboot van 60 ton te ontmantelen. Een trieste aanblik.
Na de wandeling was het lunchtijd. We hebben geluncht bij een restaurant gespecialiseerd in vis. Lunch was pizza; voor vanavond kreeft besteld. Leuk om bij dat restaurant te zien hoe de handel in vis zich afspeelt. Riksha’s met vrouwen erin ( die doen het werk!) stoppen en tonen hun verse handelswaar voor de verkoop.
Dadelijk ga ik een selectie maken van de foto’s die ik vandaag op vooral het strand maakte en die probeer ik vandaag te plaatsen.
De foto’s van de Allee de Baoboab zijn van gisteren, maar ga ik later plaatsen: teveel om dat allemaal nu te doen.
Morgen weer een pittige tocht van 8 uur over uitsluitend onverharde hobbelige wegen naar ons verblijf vlakbij de Tsingy.
Reacties
Reacties
Mooie verhalen, Gerard!
Hoi Gerard,
Jouw verhaal bevestigt toch maar weer wat ik al lang wist...
De vrouwen zijn het sterke geslacht, overal op de wereld laten ze dat zien.
Ze dragen de maatschappij, ook al denken de (macho) mannen dat zij dat doen.
Echt... zonder vrouwen zijn mannen helemaal niets.
Op het eiland Bali heb ik ook elke dag kunnen zien hoe sterk de vrouwen zijn, niet alleen fysiek maar ook mentaal.
Op Bali zijn veel mannen alleen maar bezig met gokken en niets doen.
Het was voor mij de reden om het boek "Bali, het verdriet achter de glimlach" te schrijven.
Het was mijn manier om mijn respect voor vrouwen te laten zien.
Ik hoop echt dat de vrouwen op onze aardbol ooit krijgen, waar ze recht op hebben.
Ze zijn anders dan mannen, maar wel gelijk...
Zo zie je maar Gerard, waar jouw verhalen mij toe brengen.
Blijf maar schrijven en genieten...
De ene bijzondere ervaring na de andere, inclusief mooie foto's. Vanuit mijn spreekwoordelijke leunstoel achter de geraniums geniet ik met volle teugen mee.
Mooie foto's Gerard!
Uit de foto's en je verhalen maak ik op hoe authentiek het daar- nog?- is.
Dat lijkt me prachtig voor jullie ( ook al ben ik niet jaloers op de autorit...)
Geniet!
Wat heerlijk om te lezen dat jullie hebben gewandeld en genoten!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}